نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استادیار گروه معماری، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران.
چکیده
این پژوهش به مقایسه تأثیر درختان در آسایش حرارتی عابران پیاده در معابر شهری دارای درخت و بدون درخت میپردازد. این پژوهش به روش پیمایشی و میدانی به بررسی اثر حذف درختان کهنسال و پوشش گیاهی(شمشاد، چمنها و بوتههای گل) بر آسایش حرارتی عابران در چهار خیابان شهر ایلام پرداخت. جامعه آماری شامل ۳۸۴ نفر(هر معبر 96 نفر) است که به روش نمونهگیری ساده تصادفی انتخاب شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامه استاندارد ASHRAE-55 امریکا برای ارزیابی ذهنی احساس آسایش حرارتی و ابزارهای دیتالاگر MIC98586 برای ثبت متغیرهای اقلیمی، Fluke 975 Air Meter برای ثبت مقادیر غلظتCO₂ و دماسنج لیزری TES1326 برای ثبت دمای سطح پوست جمعآوری شد. سپس دادهها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندمتغیره در نرمافزار SPSS27 تحلیل شدند تا ارتباط بین متغیرهای اقلیمی و احساس آسایش حرارتی بررسی شود. یافتهها نشان داد میانگین و انحراف معیار وضعیت احساس آسایش حرارتی عابران برای خیابانهای بدون درخت طالقانی و سمندری به ترتیب ۰٫۵۲ ± ۰٫۰۴۹ و ۱٫۶۷ ± ۰٫۷۴۵، و برای خیابانهای با درخت پاسداران غربی و پاسداران شرقی-واسطی به ترتیب برابر با ۱٫۴۳ ± ۰٫۱۲۵ و ۱٫۵۴ ± ۰٫۳۲۵ است. نتایج نشان داد وجود پوشش گیاهی و درختان در جداره معابر شهری به دلیل خاصیت واکنش پذیری پایدار محیطی نقش مهمی در کاهش بحران حرارتی و جزیره حرارتی گرمایی شهر و جلوگیری از تغییر وضعیت آسایش حرارتی در خرد اقلیم های شهری دارد.
کلیدواژهها
موضوعات