نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهین شهر، شاهین شهر، ایران

2 گروه خاکشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز، اهواز، ایران

3 مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، اهواز، ایران.

10.22077/jdcr.2023.6523.1030

چکیده

از مهمترین عوامل مؤثر بر مقاومت گندم و برنج در شرایط تنش شوری، عناصر غذایی زیاد و ریز مغذی خاک هستند. این پژوهش با هدف بررسی توزیع نمک، و آلودگی نیترات و بورحاصل از کودهای شیمیایی موجود در یک منطقه غیربازی استان خوزستان و اثر برمیزان محصول گندم (رقم چمران) و برنج (رقم عنبربو) انجام گردید. آزمایش در مناطق عرب اسد (منطقه 1) و ویس (منطقه 2) انجام و نمونه های خاک در پنج ایستگاه مختلف، درچهار فصل و از اعماق 30-0، 60-30، 90-60 و 120-90 برای تعیین میزان شوری، نیترات و بورتهیه‌گردیدند. میزان شوریءانواحیءاو اعماق مختلف خاک درءامنطقه 1 در بازه dS/m 16/5 – 96/1 و برایءامنطقه 2 در بازه dS/m 92/4-90/1 بود. حداکثرءاغلظت نیترات درچهار عمق مختلف (صفرءاتا 120 سانتیءامتر) به ترتیب ppm 5/13 ، ۱۸، 5/8 و ۹ در منطقه 1 و ppm 5/12 ، ۱6، ۱۰ و 7 در منطقه 2 به ثبت رسید. این نتایج برای بور ابه ترتیب برابر با ppm 37، 49، 27 و 5/23 در منطقه 1و برابر با ppm 5/37، 48، 28 و 24 در منطقه 2 بودند. با افزایش میزان شوری خاک روند کاهشی عملکرد هرءادو گیاه کاملا مشخص بود، بصورتیکه عملکرد گندم تا حد 8/17% درءامنطقه 1 و 9/15% درءامنظقه 2، و عملکرد برنج تا حد 9/12% درءامنطقه 1 و 4/14% درءامنظقه 2 کاهش داشت. بررسی نحوه توزیع نمک، نیترات و بور در مناطق تحت کاشت گندم و برنج کمک شایانی به کشاورزان برای استفاده مناسب از منابع موجود برای تولید محصول می باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات