نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمد ناظری تهرودی ¹
• رسول میرعباسی نجف آبادی ²

¹ پژوهشگر پسادکتری، گروه مهندسی آب، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

² دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.

چکیده

در این مطالعه تاثیر تجزیه سری زمانی بارش در شبیه‌سازی مقادیر هدایت الکتریکی آب سطحی زیرحوضه اسکندری در شمال غرب حوضه آبریز سد زاینده رود در دوره آماری 99-1369 توسط دو الگوریتم پایه درخت تصادفی و جنگل تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه سری مشاهداتی بارش با استفاده از تئوری موجک، دابچیز 4 و در سطح 2 انجام شد. در ابتدا شبیه‌سازی مقادیر هدایت الکتریکی در زیرحوضه مورد مطالعه با استفاده از دو الگوریتم درخت تصادفی و جنگل تصادفی در دو فاز آموزش و آزمایش با توجه به مقادیر بارش متتاظر با مقادیر هدایت الکتریکی در مقیاس روزانه انجام شد. نتایج بیانگر کارایی مدل 0/67 و 0/73 در فاز آموزش به ترتیب برای الگوریتم‌های جنگل تصادفی و درخت تصادفی و کارایی 0/59 و 0/55 در فاز آزمایش برای الگوریتم‌های یاد شده توسط آماره نش-ساتکلیف بود. با تجزیه سری بارش به یک سری تقریبی و دو سری جزئی و افزایش بعد شبیه‌سازی تا 4 بعد، نتایج نشان داد که تلفیق تئوری موجک با الگوریتم‌های جنگل تصادفی و درخت تصادفی توانسته است میزان خطای شبیه‌سازی (RMSE) مقادیر هدایت الکتریکی را در فاز آموزش نسبت به دو الگوریتم جنگل تصادفی و درخت تصادفی به ترتیب حدود 77/5 و 54 درصد بهبود بخشد. این ارقام د فاز آزمایش به ترتیب حدود 10 و 22 درصد می‌باشد. نتایج نشان داد که با تجزیه سری مشاهداتی به سیگنال‌های جزئی و تقریبی، میزان خطا و کارایی مدل‌های مورد بررسی بهبود یافته است.

کلیدواژه‌ها

• تئوری موجک
• جنگل تصادفی
• درخت تصادفی
• سیگنال تقریبی
• شبیه‌سازی توأم